CHIAUSI

CHIAUSI

nomen officii in Aula Turcica. Nempe supplicia de Veziriis, Bassis, aliisque Magnatibus, ab Imperatoribus iussa, sumuntur per Chiausios, qui triste decretum Suldani nigro panno involutum unicuique horum afferunt, ac e vestigio sententiam exsequuntur. An ex Tzangrus, i. e. arcus, quorum nervô fauces damnatorum elidunt; an ex Tzaulus, quô nomine dicebatur olim in Aula Graecorum Imperatorum, qui praecepta Imperatoris ferebat; unde Tzaus, sive Chiaus, qui nihil aliud est, quam Missus Turcarum Imperatoris, vel Primi Vezirii. Vide Georg. Hornium, Orb. Polit. et Macrum, Hierolex. Eosdem in iudicium vocare privatos, controversias illorum decidere, et captivos custodiae suae commissos habere, refert Briotius Histoire de l'Empire Otomann. l. 3. Vide quoque Ioh. Baptistam Tavernier, Relation du Serrail.